Kadın cinayetleri için yürüyüş yapıldı burada da. Pankartlarımızı hazırladık biz de arkadaşlarla. En son, yere çöküp pankartımın arkasında saklanırken ağladığımı, başımı kaldırıp etrafıma baktığımda gördüğüm tüm kız kardeşlerimin benden farkı olmadığını anladığımı hatırlıyorum. Ne ben konuşma yaparken, gözlerime bakarak ağlayan o teyzeyi, ne de bizi ölüme mahkum eden bu düzeni hayatımın sonuna kadar unutmayacağım.