bugün tanrıya bol bol dua edeceğim
nereye akmalıyım ne yapmalıyım kim bilir
toprağı hissedemeyen köstebek gibiyim
nereye kazmalıyım ne yapmalıyım kim bilir
bir gün sessizliğe dönüşeceğim
hafif esen ılık bir rüzgar gibi ordan oraya
fütursuzca deliler gibi eseceğim
hitap edeceğim kulaklara
bugün geçtiğim yollardan yine geçeceğim
ben biriyim ki
zamanda körelerek uslanmayı, taptaze meyvelerle çürümeyi ve ait olduğum toprak ananın yanına göçmeyi seviyorum
ben aciz bir kulsam eğer sen nesin
madem varım bir şekilde devamım olmalı
madem varsın bir şekilde sonsuz olmalısın
madem böyleyim o halde kendime sarılmalıyım
sımsıkı sarılmalı ve yatıştırmalıyım
tapacağım, inanacağım, bütünleşeceğim
anlayacağım, azalacağım, yok olacağım
o renkler de böyleydi ya, o yüzden
mutlaka bir gün içimdeki cızırtılı sesi anlayacağım
var oluşumuz uzun bir gösteriden ibaret
öyle ki ben resitalimi orkestramla yapacağım