-Baksana ne kadar da parlak ay...
-Ay mı ki onun adı?
-Hayır, başka bir adı vardı, o isim öyle göz alıcıydı ki, kitap aralarında sakladım ama bak şimdi ne kitap hatrımda ne de bir zamanlar yalnızlığımın kanıtı olan ayın o görkemli ismi, yalnızca iki harf kaldı biri "A" eski diyarlardan biri de "Y" yolu tamamlayamamışlardan...
-Belki de kitaplar yerine gökyüzünü kullanmalıydın, orası hem insanlardan uzak hem de unutmaktan...