Oceanlike

Galiba hiçbir şey hak etmiyorum. 

Oceanlike

Uyumsuz hisler... Herkesin kaçmak istediği ama yapamadığı veya kurtulmayı denemekten bile korktuğu hisler. Nereye gidersen git yahut neyden kaçarsan kaç zihnini, benliğini atıp kurtulamazsın. Kimiz zaman deli gibi haykırırken içindekileri dökmek istercesine, sadece kırılıp dökülürsün. Kimi zaman sessizce intihar edersin tek senin canın yanar ama  gözlerini kimse duymaz. Yalnızca sakinsindir 'depresyon' derler, hırçınlaşırsın 'sorunlu' derler sanki adım atsan, nefes alsan yanlış gibi gelmeye başlar oysa ne çok hayalin vardır güneş açan. Toy ve umutsuz genç bir beden ama tükenmiş. Sonra korku gelip ruhunu yakalayıverir değişmek istersin tüm bunları atmak. Güçsüzsündür hayır yalnızca seni güçten düşürmüşlerdir ya da boşver gerçekten güçsüzsündür. Günler yönlendirilmeyle, tahrip edilmeyle geçmeye başlar ta ki sen kaybolana kadar. Herşey basitçe oluverir önce kanser hücresi gibi yayılır, sonra saçların dökülür zayıflarısın ve ölüm benliğini almaya geldiğinde donuk gözlerle semaya bakarsın yanıbaşında bir suçlu gibi. Sana dediklerini yaparsın belki çok şey değişir belki ikiyüzlüsündür ama inan böylesi daha iyi çünkü herşey bittiğinde sana 'değiştin' diyecekler 'eskiden böyle değildin'           'sana ne oldu?' tarzı kelime kalıplarıyla seni afallatacaklar ama çok geç artık kendini kaybettin, herşeyini. Karmakarışık düşünceler eşliğinde bir çıkmaz sokakta kalakalırsın. Teselli olacak birşey yok bundan sonra biri elini uzatsa da sen tutamazsın toparlanman zaman alacak çünkü kim olduğunu bulamıyorsun. Unutma ki hep yalnız değildin yine unutma ki yalnızlık korkunç değil ve  yine unutma ki hepsi seni sen yapacak olan zorluklardır. Uyumsuz hisler şimdi başlar asıl şimdi kurtulman gerek. Bilinçsizce şuursuzca hareketler sen farkında olmadan dışarıya taşacak 'deli' gibi işte o zaman 'deli' gibi olacaksın ne yapsan da  yargılanmazsın...... (gece gece iyi saçmaladım). İYİ GECELER