Güzel esinti yavaş yavaş okşadı uzun saçlarımı. Son kez savaştım bu şehirle, bakışlarımla olsa da. Son kez acıdı bu şehir bana, bağırdı deli gibi içimdeki saf sızı.

Şimdi, ayaklarımın altında umutlarım, hayallerim, mutluluklarım, gülüşlerim var. Adım atarsam hepsi ezilir. Bu yolda yürürsem hepsi ezilir, büzülür, yok sayılır hepsi. 

Kimsesizlik kanıma işlerken yokluk ve varlık arasında gidip gelen, arafta kalan hislerim de yok sayılmanın eşiğindeydi. Elimde varlığı hissedilen tek şey var o da, dolu dolu kimsesizlik. 

Umutlarımdan, hayallerimden, mutluluklarımdan, gülüşlerimden çok özür dilerim, bu gün sizi yok sayma vakti. 

Bu gün ölme, bu gün yaşama ve bu gün yeniden doğma vaktı.

Bu gün son gün.

- OkiTati