Kişisel açıklamaları okumayı sevenlere,


İçimdekileri dökmek istiyorum. Kimsenin beni umursamayacağını bilerek.

Asla gerçeklerle tanışamadım: arkadaşın gerçeği, sevginin gerçeği ya da acının gerçeği...

Bu dünyanın sana hak ettiğini verdiğini hiç bir zaman düşünmedim. Hayallere sığındım ben, yok olan insanların hayata tutunma çabalarına.

Hep bir kitap yazmak istemişimdir. Ama ne zaman başına otursam tüm kurgular uçar. Açıkçası doğru düzgün bir bölüm bile bitiremedim. Bu hayali de daha SONRAlara bırakıyorum.

Daha güzel günlere geçmişten selamlar...