hayat beni çok farklı noktalara itiyor gibi. lisedeyken her şey ne kadar da kolaydı aslında. bir şehir, üniversite ve bölüm hayalî kurduğumda ne istediğimi bilip az çok kendi başarıma güvenip rahat bir şekilde hazırlanıyordum. şimdi öyle değil. ne istiyorum ben, nereye aidim? Neden içimde gram huzur kalmadı ki? etrafım sessizleştiğinde ya da sessizleşmeyip kendi sessizliğime gömüldüğümde neden nefesim kesiliyor gibi? bi tarafta yaşadığım düzenli bir konfor alanı, bi tarafta yapsam Allah'ın izniyle en iyisini sürdürebileceğim bi kariyer yolu, bi tarafta yaşamak istediğim bir aile hayatı, bi tarafta ne istediğini bilmeyen ben. çok yorgunum. neye yetişmeliyim? neyden kaçamadım?