a v e  atque  v a l e


La Loba

'Önümde dursan ve bana baksan içimdeki acılar hakkında ne bilebilirsin ki? Ben seninkiler hakkında ne bilebilirim ki?' 



Bir keresinde
yerkürenin çekirdeğinde yanan
ateşe tutulmuştum.
Saçlarımdan tutuşmuştum.
Bir keresinde bir jilete âşık olmuştum.
Ne kadar ince damarım varsa hepsini tek tek kesmiştim.
Akan kanda geleceğimi içmiştim. 

.|.



-I heard you talking in your sleep last night
+And what were you doing?
-I was just watching
You seemed sad
+Why didn't you wake me up?
-I didn't want to intervene
It seemed like you were suffering somewhere else
I didn't feel it was my best to drag you out
I just let it be
+So you just let me suffer?
So do you think that people who suffer together won't connect to the people who were content?
-Yeah, I do
+Suppose if you've been through something catastrophic, like a storm or a earthquake together, something like, horrendous, it would bring you close together?
What if they're all creating the disaster within themselves?



*

25



~
 "Seni nasıl böylesine hırpaladılar? Aşk sözcüğünü duyar duymaz karmakarışık korkulara kapılıp gitmene; iki insanın birbirine en yakın olması gereken zamanlarda, uçuruma yuvarlanır gibi kendi içine dönmene; bakman, istemen ve sorman gerektiğinde başını öne eğmene; bedenin çırılçıplakken kafanı yastıkların altına gömmene kim neden oldu? Senden neyi esirgediler?" Bütün bunları soran Sergio elbette. Benim yanıtımsa uzun, bitimsiz bir suskunluk.''

Sylvia Plath.Florence Welch