Orhan

Ben büyük bir aptalım..Kendi ellerim ile her şeyim dediğim hayatımın anlamı kadınımı kaybettim..Her ne kadar onu sevdiğim için yapsam da bir şeyleri ona yapma dediğim şeyleri kendim yaptım..Bundan çok pişmanım beni affetmeyecek biliyorum,beni unut beni sevme diyor ama bunu yapamam o benim her şeyim çok pişmanım her şeyden ama vazgeçmeyeceğim..Onun sevgisini değerini geri kazanacağım,bu hikayeyi yarım bırakmayacağım,buna izin veremem..Her şeyi düzeltmek için elimden geleni yapacağım..Çünkü AşkKadınım seni çok seviyorum sen benim her şeyimsin…V.N.A…

İyi misin?”diye soruyorlar dalga geçer gibi.Anlatayım ben size,nasıl olduğumu.İyi değilim mesela,hem de hiç.İçimde kelimelere sığdıramadığım vedaların konuşması,boğazımda düğüm halinde vedaların hüznü var.Birine ve bir şeylere ihtiyacım var(N),ama hiçbir şeye tahammülüm  de yok..”Bu halim sizin eseriniz,beni bu hale siz getirdiniz”demek istiyorum,ama sesim çıkmıyor gibi.Gücüm yok kalmadı tükendim.Söyleyemediğim,yuttuğum kelimeler sanki geceleri bir çift el boğazımı sıkıyormuş gibi hissettiriyor.Sadece kabuslarımda bağırıp ağlayabiliyorum ben..Ben çok bir şey istemiyorum,ben anlaşılmak istiyorum artık…

Ne yaparsam yapayım asla unutamayacağım belirli yaşanmışlıklarım var.İnsanlardan çekinip kırıldığım kendimi banyoya kapatıp saatlerce ağladığım o günler mesela…Ya da ağzıma bir lokma koymadan bir yudum su içmeden etrafta ceset gibi dolaştığım o günler,sonra sinir krizlerim ve sonucunda yaptığım aptallıklar…Üstleri tozlansa da hepsi duruyor orada.Kafamın bir köşesinde bekliyor,belirli periyotlarda anımsıyorum onları…Sonra da geçmişte kaldı diyip sadece kendimi kandırıyorum…

İnsanlar çok tuhaf Neden böylesin neden böyle yapıyorsun bilerek yapıyorsun neden neden neden..Kimsede kalkıp ne oldu da böylesin ne oldu da böyle yaptın demiyor..Herkes kendince haklı,sorsan empati yapmıştır düşünmüştür ama,boş olduktan sonra kendinizi benim yerime koysanız neeeee koymasanız ne,bunu yaparken de aklınızda kendi düşünceniz olduğu sürece bir arpa boyu yolu bile zor gidersiniz..Olsun siz kendinizi tatmin edecekseniz ben hep hatalı olayım..Ne kadar tuhaf bu durumda bile başka insanları düşünüyorum..Ben mi çok naif düşünceliyim,İnsanlar mı çok kaba düşünceli.Sorular sorular sorular…

Yine geldi en kederli olduğum saatler..O kadar çok düşünce üzüntü değiyor mu kendini yıpratmaya değiyor mu diyorum kendi kendime…Çıkamıyorum her zamanki gibi işin içinden..Tek bir kurtuluş yolu var,ama o kadar kolay pes etmek istemiyorum..Sezen Aksu’nun da dediği gibi”Gelsin Hayat Bildiği Gibi..”

Bir insanın sürekli yanlış anlaşılması nasıl bir duygu bilir misiniz..Ben çok iyi biliyorum,yeşil düşündüğüm şeyi başkalarının siyah düşünmesi..Bir süre sonra kendin bile emin olamıyorsun,ve kendinden emin olamayışının nedeni diğer insanların seni yanlış anlaması..Ben beceremedim kendimi anlatamadım,zaten zorunda da değilim ki :)

insan insanı böyle sever mi? ''