ZaZu

Ktoś tu jeszcze zagląda?

Witam was, czytelnicy.
          Rozdziały niebawem (tym razem serio). Staram się wrócić na dłuższy czas na tę platformę. 
          "Bądźmy Braćmi" będzie miało OSTATNI ale BARDZO DŁUGI rozdział, żeby nie przeciągać tej historii, gdyż czuję, że moje przerwy w pisaniu popsuły cały suspens, więc będzie to jeden i ostatni najostatniejszy rozdział tej historii - resztę napiszę w rozdziale. 
          
          "Pierwszy Mag" dostanie swą kontynuację, więc jeśli nadal kogoś to ciekawi, to polecam czekać .
          
          I czas to powiedzieć, bo unikałem tej decyzji jak ognia. "Prawda Jest Kłamstwem" nie będzie kontynuowana ani poprawiana. Nie czuję, że ta historia jest moja. Pisałem ją zbyt dawno temu i nie mam z nią żadnej więzi i żadnego pomysłu na ten ff. 
          
          W czasie gdy nie zajmowałem się Wattpadem, zacząłem tworzyć muzykę - jeśli chcecie wpadajcie na kanał PDM MUSIC, gdzie razem z kumplami tworzymy rap, lecz nie tylko to. Działam tam pod ksywą Cheetos.
          
          Założyłem również bloga o filmach, gdzie piszę recenzje o nowych (jak i starszych produkcjach). Jeśli ktoś chce zostać na stałe (lub po prostu poczytać moje zdanie na temat danych produkcji) to zostawiam link: znamsienafilmach.blogspot.com
          
          
          Jeśli nadal obserwujesz ten profil i to czytasz - dziękuję. 
          
          Do zobaczenia

o chłopie, kocham Cię (no homo, bi) ;> 
          
          —TOBY

Wattpad, strona poświęcona opowiadaniom, które niektórzy nazywają "książkami" lub określeniem (które z resztą wolę) "pseudo-książkami".  
          4.10.2017 - wtedy dołączyłem, krótko po tym poszło pierwsze opowiadanie, które usunąłem, lecz mam je nadal zapisane w pracach roboczych, choć wiem, że nie ujrzy nigdy więcej światła dziennego. Za pół roku to już będą 3 lata. 
          
          Co ja przez te lata zrobiłem? Skończyłem jedną pseudo-książkę. No dobra, dwie, jeśli liczymy tego marnego Pogromcę. Szczerze, nie wiem, czemu mam aż taki sentyment do tego gniota, ale żal mi go usuwać z publicznego. Jest tam...jakaś cząstka mnie? Miałem przerwę, po której... "wróciłem" to za duże słowo bo nawet nie wstawiłem czterech rozdziałów i znów zniknąłem.  Nie wiem, czy kiedykolwiek miałem mityczną wenę, ale myślę, że nigdy jej nie miałem, bo jej nie potrzebowałem. Publikowałem, usuwałem, publikowałem co innego, zostawiałem bez dalszej przyszłości. Tak wyglądał (i w sumie nadal wygląda) mój profil. Ktoś w jakimś komentarzu nazwał mnie pisarzem, przyznam, zrobiło mi się lekko ciepło na serduchu. Moi czytelnicy mogą mnie uważać za pisarza (choć nie napisałem nic od paru miesięcy). Ale czy ja sam mogę się nim nazwać? W głowie mam setki pomysłów, których nie umiem zapisywać. 
          
          Wiecie, jakie uczucie towarzyszy mi, gdy siadam do pisania? 
          
          
          Strach.
          
          Nie umiem odpowiedzieć, czego się boję. Tego, że nie umiem pisać tak jak dawniej? Że nikt już mnie nie czyta? Nie śledzi mojej "twórczości"? Że się wypaliłem?
          
          Znowu nie wiem.

Nowa, świeża historia o nowym bohaterze, czego chcieć więcej? https://www.wattpad.com/story/172380361