Uzun süredir her açıdan yalnızım. uğruna çabaladığım her şeyin bir yerlerde tıkandığını görüyorum. bir çok şey deniyorum ve birinin bile olma ihtimali gözlerimi yaşartıyor. bakıyorum, diyorum bunun oluru var üstesinden gelirim. ama iyi başlayan şey, sonrasında kötü gitmeye başlıyor. henüz böyle mi bilmiyorum ya da hep böyle mi olmak zorunda cidden bilmiyorum. son yıllarda ne yaşadığımı biraz bile algılayamadan geçirdim, geçiriyorum. hayatım tümüyle kargaşa içerisinde devam ediyor ve bir şeyler için mücadele ederken cidden zorlanıyorum. en sevdiğim şeyleri yapamamaya başladım ve asla odaklanamıyorum. insan sevdiği şeyi yaparken zevk almaz mı ya da bu durumdan keyif duymaz mı? ben biraz bile iyi hissedemiyorum.