Palen

“— O büyük sürgünlerdenim ben 
          Artık bir daha gülemeyen,
          Hep gülmeye yargılı biri!”

Bu nasıl inişler ve çıkışlar biri açıklasın lütfen <

Geceleri ben ve dengesiz ruh halleri canımı sıkıyor. 

Önce uzun soluklu bir nefes alır, sonra onun özlemiyle nefesini geri verirdi. Yaprakları saymayı bıraktı. Caddenin kırmızı ışıklarında da beklemiyor artık, yürüyüp gidiyor öylece. Kendinden büyük adımlarla ve derin soluklarla yürüyüp gidiyordu karanlığa. 

Hangi duygudayım, ne istiyorum bilmiyorum. Garip bir karıncalanma hissi usul usul geziyor içimde işte.

Merak etme onia, hâla dimdik duruyorum ve güzelce gülümseyebiliyorum insanlara...