Pamiętając że z każdym dniem możemy kogoś stracić.......
A może stracimy samych siebie....
W zakrętach wojny zapatrzeni we własny czubek nosa....
Strzał,łapanka,gdzieś w oddali odchodzi czyjeś serce.....
Stracona dusza.....
Stracone życie....
Takie jest nasze Warszawskie serce....
Pełne odwagi,rozterek,miłości ukrytej,która moje serce zabierze....
I nie odda.....
Aż skończy się szum i odlece.....
Tak cicho jak duch,gdy odlata....