به شدت دلم میخواهد که بنویسم، ولی به مانند فردی در سال ۱۹۱۸ میلادی میمانم که سوادی ندارد، عزیزی برایش نمانده، چشم هایش را در جنگ از دست داده و فقط یک قلم و کاغذی جلوی رویش دارد.
آه چه فایده! که حتی دستی ندارد که به خیال کلمات خط هایی بر روی کاغذ برهم بزند...
آم خب یه سوال ذهن من رو درگیر کرده و ممنون میشم که جوابم رو بدید..☆
اگر دیگه فیک ننویسیم و بجاش شخصیت های خودمون رو خلق کنم؛ منظورم به اینکه از آیدل یا بازیگری استفاده نکنیم و اسم هایی رو از خودمون دربیاریم و بنویسیم، در این صورت آیا شما اون داستان رو میخونین؟!
اصلا دیده میشه؟!
سلام و درود ..
حرفام زیاده ولی لطفا وقت بزارین و بخونید ♡
راستش نمیدونم که هنوز من رو یادتون هست یا نه؟!
من بعد از مدت های طولانی برگشتم و الان روم نمیشه که با یه داستان نصفهای که گذاشتم تو روتون نگاه کنم و دوباره براتون بنویسم. منم به مشکلات زیادی تو این مدت برخوردم و واقعا انگیزهای برای نوشتن هم وجود نداشت ..
من اولین داستان خودم رو با نام "تغییر بزرگ" منتشر کردم که نقص های زیادی داشت ولی با اینحال افرادی بودند که به من لطف داشتن و برخلاف تصورم واقعا دیده شد، بنابراین از تمام افرادی که این داستان رو خوندن و بهش عشق دادن از صمیم قلبم تشکر میکنم♡
موقعی که داستان دوم خودم رو با شما به اشتراک گذاشتم سعی کردم که از اشتباهات تجربه اول نویسندگی خودم درس بگیرم و دیگه اونها رو تکرار نکنم و به نظر خودم تا حدودی موفق بودم و دوباره ممنونم از تمام افرادی که این داستان رو تا جایی که منتشر شد خوندن و صبوری کردن♡
الان هم در کمال شرمندگی باید بگم که این داستان ها حالا بنابر دلایلی از اکانت من پاک شدن و دیگه قرار نیست که برگردن..
من اینجام تا از تمام افرادی که داستان های من رو با تمام کم و کاستی هاش خوندن و صبر زیادی به خاطر آپ های نامنظم به خرج دادن تشکر کنم و بگم بسیار، بسیار ازتون سپاس گذارم ..♡
و اینکه نمیدونم این خبر خوبی برای شما هست یا نه ولی من دوباره میخوام قلم به دست بگیرم و به زودیِ زود داستانی رو به اشتراک بزارم و روند جدیدی رو با شما شریک بشم ..(؛