bu arada görebildiğim kadarıyla hepiniz mutsuz, karanlık veya yalnız hissediyorsunuz. ben de hissediyorum, yalnız değiliz. buradan yazarsanız büyük ihtimalle göremem ya da sizi hatırlayamayabilirim (bir yıldır B12 eksikliği çekiyorum, üzgünüm) o yüzden bana kendinizi hatırlayacak bir şeyler yazıp instagrama gelin.. eskiyi hatırlamaya ve yeniden yaşamaya ihtiyacım var.
seviliyorsunuz. bütün dünya ya da evren size karşı görünse bile, acılarınız katlanamayacağınız kadar büyüse bile; uzaklarda, kilometlerce ötede, büyük ihtimalle hiç uğramayacağınız bir şehirde ben sizi seviyorum. beraber geçirdiğimiz çocuksu ama paha biçilemeyen o güzel günlerin hatrına, benim hatrıma yolunuza devam edin. ilerlemeye ve güneşe kavuşmaya dair inancınız hiç solmasın. hayat çok mu berbat? belli etmeyeceksiniz.
yüzüne bir gülümseme tak ve eski zamanları hatırla. güçlü kal. çünkü kime ne zaman ilham vereceğini asla bilemezsin. asla.
bana her daim ilham verdin ki hala bunu görebiliyorsun. seni. seviyorum. seniseviyorum. hangisine inanmayı tercih edersen. <333333