Kalkıp gitmek gelir içimden,

Sessiz bir akşam üstüne inerken,

Ayak tıkırtılarımı gizleyerek,

Kapıyı ardıma kapamak.



Gecikmiş bir eylemin telafisi,

Bazen sadece gitmek.

Vakti gelmiş birşey,

Lakin cesaret edememek.



Gözlerine dolan o boncuklara,

Avuçlarından yere damlayan tere,

Omuzlarındaki anlamsız titrekliğe,

Sıcacık kucağına,

Bir elveda busesi olmadan,

Son kez bakamadan gamzelerine,

Kaçıp gitmek senin limanından.



Bilirsin ki sende,

Vedalar hep işkencedir.

Acıtır kalbini,

Bedenin giderken, ruhun kaçmak ister.

Düğümlenir ruhun gırtlağında.

Ağlarsın.