Bazen uçmak için kanatlar gerekmez
Sadece zincirlerini kırıp dışarıya adım atman gerekir
Zor olan adım atmak değil zincirleri kırmak ve kırdığını fark edebilmektir
Yada zincirleri kırabileceğini fark etmektir
Bu insan denen varlıkların yaşadığı bu dünyada birçok bebek zincirlere dünyaya geliyor
Görünen zincirleri kırmak kolaydır
Zor olan görünmezleri kırmaktır
Çünkü ruhuna işlenir bu zincirler
İşte orda başka bir zorluk daha gelir
Pes etmemek
Bir hikaye anlatayım mı sana?
Bir gün bir canavar geldi dünyaya
Ne annesi kadar becerikli
Ne babası kadar yetenekli
Ne de abisi kadar zeki
Onun yeteneği bilinmedi
Zaten bilinmeyede çalışılmadı
Oda zincirlerle doğmuştu
Ama o zamanla pes etti
Ve zincirler tüm ruhunu sardı
Hatta zamanla bedenine de sıçradı
O debelendikçe daha da sıktı zincirler onu
Yine pes etti bu sefer bir tasma taktılar boynuna
Ses etmedi
Ve bir mağaraya kitlediler onu
Karanlık ve ıssız bir mağaraya
Tükendi canavar
Yalvardı yaratıcıya
" Ne olur Al artık canımı yetmez mi, yetmez mi bu kadar azap"
Ama yanıt yoktu
Bıkmıştı
Bu sefer tasmayı takanlar
Fırsat buldukça dövmeye başladılar onu
Tüm suçları onun üzerine attılar
Gıkını çıkaramadı
Sadece sessizce ağladı
En sonunda zincirler
Hem ruhunu hemde bedenini tamamen kapladı
Artık mağaranın zar zor da olsa açık tuttuğu kapısını tutamazdı.
Kapı kapandı.
Efsaneler derki o mağarayı bulursan ve sessizce dinlersen zar zor aldığı nefesi ve zincirlerinden süzülen kanın sesini duyabilirsin.