Osman OD

Mıhladım kömür gözlerini hülya duvarıma, her gece baka baka uyuyakaldığım. 
          	
          	Bağlama teli misali saçların örülmüş özenle, kitap okumayı sevdim sayende, saçının telleri var  her sayfasında. 
          	
          	Parmak izin var kırık kalbimi yapıştırmaya çalıştığın bantta. 
          	
          	
          	Mimiklerini kattığın gamzene, buse kondurduğum rüyadan ağlıyarak uyandığımı kim bilir. 
          	
          	Sen delisin ben deli, divaneyiz uzaktan uzağa...
          	
          	
          	        Osman DOĞAN