PANOYA YAZ BİR ŞEYLER°-°

Kafamın içinde ölümler oluyor. Umutlarım kendini astığı tavanda hafifçe sallanıyor. Anılar... Anılarımın kestiği bileklerimden yavaş yavaş anılar sızıyor bilinç altıma. Hayallerim ise bir avuç gerçeklikle derin uykulara dalmış. Ve ben! Ben bunların farkında olmama rağmen düşüncelerim ile kendimi boğmaya çalışıyorum. Kafamda ölenler için kendimi yine kafamda öldürüyorum. Her şey karışık, acı dolu. Her şey nedensiz, belirsiz...