I
hiçbir şeyden çekmedi dünyada
nasırdan çektiği kadar
hatta çirkin yaratıldığından bile
o kadar müteessir değildi
kundurası vurmadığı zamanlarda
anmazdı ama Allah'ın adını
günahkâr da sayılmazdı
yazık oldu Süleyman Efendi’ye.
II
mesele falan değildi öyle
to be or not to be kendisi için
bir akşam uyudu;
Uyanmayıverdi.
aldılar, götürdüler.
yıkandı, namazı kılındı, gömüldü
duysalar öldüğünü alacaklılar
haklarını helal ederler elbet.
alacağına gelince...
alacağı yoktu zaten rahmetlinin.
III
tüfeğini depoya koydular
esvabını başkasına verdiler
artık ne torbasında ekmek kırıntısı
ne matarasında dudaklarının izi
öyle bir ruzigar ki
kendi gitti
ismi bile kalmadı yadigâr
yalnız şu beyit kaldı
kahve ocağında, el yazısıyla:
"ölüm Allah'ın emri,
ayrılık olmasaydı."