Alıntı getirdim...
Yıkım, ölümün kollarında büyüttüğü, zamanı geldiğinde ise pervasızca bedenini gri bir şehrin belirsizlik dolu asfaltına zincirlediği kölesiydi.
Ve ölüm tam da o esna tüm asaletiyle Lomidas'ın zamanın içinde yuvarlanan akrebe dayalı duvarlarını yıkmış, içinde tutsak ettiği yıkımı düşünmeden azat etmişti.
Yıkım özgür, gri şehir ölümlüydü.
L.11 "Gri Şehir'