Etrafim cok kalabalik ama ben kendimi ginede yalniz hissediyorum. Sanki insanlar icin fazalik misim gibi geliyor. Hani derler ya 'yanlizlik dis sancisi gibidir, gece agrir' Yanlis! Yalnizlik günün en kalabalik aninda icini yakar. Etrafindaki insanlarin sensiz nasil mutlu oldugunu gördügün an cigerlerini yakar. Siz kendinizi 'en yakin arkadasinizin' yaninda hic fazlalik ve degersiz hissetdinizmi? Ben hergün öyle hissediyorum. Sanki insanlar benimle muhatap olmak isdemiyorlarmis gibi. Zaten sagolsun Dost bildiklerim beni arka plana koydu. Biz alismisiz artik buna. Biz alismisiz artik hep ikinci planda olmaya.... Kaderimizde yazlimis...

Benden size bir tavsiye: Dost demeyin kimseye. Allah dan baska Dost yoktur bu dünyada. Denn jeder denkt nur an sich. 
Belki Dost kazigi ask acisindan daha götüdür sen bilemezsin.... ama ben biliyorum cünkü bana gösderdiler...