R.E

https://my.w.tt/h1ZBrDDNo4

Ve biz yine bir kış daha geçireceğiz; 
          Büyük öfkemizin içinde, 
          Ve mukaddes ümidimizin ateşinde ısınarak..  
          
          Nazım Hikmet

Merhaba. Nasılsın? Belki kabalık ediyorum sürekli ısrar etmekte ama çok merak ediyorum Gül'e ne olacak, Damla'ya ne olacak... 

İçimin bir köşesinden diğer köşesine, çılgınlar gibi palas pandıras koşuyorum sözgelimi, uçuyorum kendimle karşılaşıp kendime tutunabilir miyim diye, savruluyorum un ufak, sürünüyorum, canımı dişime takıp kalkıyorum ve yeniden, yeniden, yeniden yıkılıyorum. Her defasında, yıkılırken çocuk oluyorum sanki; minicik ellerimi yere basıp kalkarken de, inanılmaz bir şekilde, çarçabuk büyüyorum.
          
          - Bin Hüzünlü Haz
          
          

Takma düşlerimi çıkarıp yatağıma giriyorum. Gözlerim kapanıyor, günden güne katlanma eşiği düşüyor kapakların. Yüksek dozdan hayata maruz kalıp komaya girmek veya
          tüm samimiyetsizliklere karşı ılımlı bir isyan uykum...

Gözbebeğini emziren bir kadın oturuyor vapurda. 
          “Affedersiniz, boş mu?” diye soruyorum. 
          “Boş ama ikinizi birden emziremem” deyip bakışını denize atıyor.. rengi kararmış bir martı kapıyor, uçuyor, uçuyoruz.. biz yine hayatı suçluyoruz!
          
          Hayata kafa tutarız gençliğimizde. Büyüdükçe tuttuğumuz organın yerle arasındaki mesafe daralır. Battıkça batarız, ömür azalır. Bir bebeğin fitille tanışmasıdır hayat. Ve bu tanışıklık rutin gel gitlerle ölünceye kadar devam eder. Fitille başlayıp, pamukla son bulan bir tıkanıklıktır yaşam. Barkodu olmayan kefenlere sarılırız en koyu aşklara nazire yaparcasına, jelatinlenmiş kaçak et gibi gizleniriz toprağa.
          
          
          - Hayatmosfer -

"Hayat tabii ki bir oyundur, evladım. Hayat, kurallara göre oynanması gereken bir oyundur."
          
          "Evet, efendim. Öyledir, biliyorum."
          
          Oyunmuş, kıçımın kenarı. Oyun, öyle mi? Tüm asların bulunduğu takımdaysan, oyun o zaman, tamam; kabul ederim. Ya öteki takımdaysan, as oyuncu filan yoksa, oyunla ilgisi kalır mı bunun? Hiç yani. Yok oyun moyun.
          
          
          - Çavdar Tarlası -

Keyif insanlarını sevdim hep. Kaliteli tuvalet kağıdı kullananları.. Birileri ağlarken diğerleri teselli etmeli çünkü. Yoksa gözyaşlarıyla yükselir deniz seviyesi. Sular altında kalır şehirler. Tek bir insan kalmaz. O yüzden birileri ağlarken diğerleri teselli etmeli. Ya da çekip gitmeli kendi haline bırakıp. Mutlaka yapacak daha iyi bir şey vardır, siyah beyaz bir filmi dondurup televizyon ekranını boyamak gibi. Ya da saklambaç oynamak, yumup gözleri bir daha açmamak...
          
          İçinizde seyircisiz oynanan maçlarda yükselen saha içi seslerini hamam atmosferine benzeten oldu mu? Televizyon izlemediğim halde konuk olduğum evlerde sadece televizyona odaklanıyorum. Konuşmaların saçmalığından mı, insanların gereksizliğinden mi bilmiyorum. Aptal kutusu bazen kaçış kutusu olabiliyor.
          
          - T.Ö -
          

Bir intihar değil bu, hakemin oyundan atması için bir oyuncuya faul yaparak kırmızı kart görmek. Bir kaçış. Çakmak tarafından hazırlanıp dudaklar tarafından sömürülen bir sigara gibi istemsiz bitmek. Şarabın son demlerinde bir veda konuşması, bir fahişenin orgazmdan önce ki son çığlığı. Her ne derseniz o işte. Ama bir intihar değil...
          
          - Paskalya Tavşanı -

Programlanmış bir bilgisayar kadar özgür davranabilirsin. Bir dolar banknotu kadar biriciksin...
          
          (:
          
          - C.P -