Reinieer

It’s been a while, I totally forgot na writer pala ako

Happy 1K followers! Thank you so much!

Good Aftiee. Pinalitan ko ang title ng I LOVE YOU SINCE 1942 to BINIBINING ZENAIDA

Hey there, my fellow readers of TSSL and CACU. I am truly sorry po, ia-unpub ko muna po iyang dalawa for some reason. Hindi ko alam kung kailan ko maibabalik, but I’ll make sure to write a new story that you would like to read.

It’s been a while, Rainies. I’m back! Kaso namomroblema ako sa plot ng TSSL. Hindi ko na makita yung outline ko pati na rin yung sa CACU.

Hello, everyone. 
          
          I'm feeling a little burnt out lately. I'm taking a little break from writing for a bit. I need to recharge my batteries. I'll be back... again.

Hi, Rainies! Mahilig ba kayo sa School Zombies? Para sa inyo ito. Add to library niyo na!
          
          https://www.wattpad.com/story/373766017?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=Reinieer
          
          STORY DESCRIPTION:
          Isang ordinaryong araw sa paaralan ang biglang naging bangungot. Ang tawa at sigawan ay napalitan ng mga ungol at hikbi. 
          
          Paano mo haharapin ang takot at lungkot habang sinisikap mong mabuhay sa isang mundo na napuno ng mga patay na nabubuhay?

Sobrang thankful ako sa mga messages na natatanggap ko rito. They truly inspire me to write more, even when I feel like giving up. It gives me the strength to keep going. Sobrang thankful ako sa suporta niyo!✊

ganda ng story ni kurt and zai kayo bitin hehehe

THE SECRETIVE SECRETARY LOVE CHAPTER 6 IS OUT NOW! 
          
          "She's your secretary?" Napabaling ako sa katabi niyang babae. Nakakapit ito sa braso niya.
          
          Blonde ang buhok nito at may mapula na labi. Kung ano'ng kinakapal ng make-up niya ay 'yon naman ang ikinanipis ng suot niyang crop top at sobrang iksing skirt na halos sumilip na ang dalawang bulkan at bataan.
          
          "Hold this." Iniabot niya sa akin ang shoulder bag niya na napakaliit.
          
          Anong laman nito? Pasensiya ko? 
          
          Wala pa nga sa tatlong guhit sa timbangan bago mag isang kilo ang bigat e. Napaka-arte naman ng babaitang ito.
          
          "Excuse me, your blocking our way." Tumabi ako sa daraanan nila. Nasa pintuan nga pala ako ng office.
          
          Malamig at walang emosiyon ang mga mata ni Kairo. Literal na ang hirap basahin ng nasa isip niya.
          
          "Come on. Ingatan mo 'yang bag ko, ah."
          
          Isa pa 'to. Sarap punasan ng mop ang pagmumukha. 'Di na lang pintura ang ipinahid sa mukha e.
          
          Pinapunta lang ako rito para pabitbitin ng napakaliit na bag?
          
          
          ***
          
          
          Muli akong tumingin sa rearview mirror. Nakita kong hinihimas ni Sheena ang hita ni Kairo. 
          
          Sa hindi malamang dahilan ay bigla na lamang akong nabulunan.
          
          Inihinto ni Liam ang kotse at bumaling sa akin.
          
          "Are you okay?" 
          
          Mas lalo akong nanigas sa kinauupuan nang sabay na nagtanong si Liam at Kairo.
          
          
          
          Here's the link:
          ️https://www.wattpad.com/story/371845857?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_reading&wp_page=reading&wp_uname=Reinieer