Ben deliyim. 

Bazen kendimi ararken kayboluyorum. 

Ruhumda eksik kalan parçalar var ve hala kanıyorlar, kabuk tutmuyorlar.

Sanki gerçekten mutlu olabilirmişim gibi gülümsemeye çalışıyorum. 

Geçmişe gidiyorum. Giderken çok üşüyorum ve bu canımı yakıyor, yaram hala kanarken ben üzerine adeta tuz serpiyorum.

Sanki derin bir karanlıkta tek başınayım . Bir yerlerde bir ışık var, bunu hissediyorum ama göremiyorum. Yolumu kaybetmiş gibiyim. 

Ruhumdaki zehir yavaş yavaş işliyor kanıma, ve ben kendi zehrimde boğuluyorum.

Sanırım yaşayan bir cesede dönüşüyorum...