Riko

دوستان، بعد از پاره‌ای از مشکلات، برگشتم پیج اصلیم.
          فیک to survive هم، همونجا آپ می‌شه.
          کلی قلب برای شما^^
          
          https://www.wattpad.com/story/320388589?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=RORITO_0&wp_originator=KqGJgzRM9Nk%2F%2FWGqt8%2BiAPfaR5MYVZEhccz3cOGgZZhvA%2F11S77xqvAA%2FQBQDXrt7O0rDzEJTyAc8ixiFieeOdckoFyCtQlhYDcS45peh%2FMT5QZcJgopG0f4%2FfRbGT%2Fi
          
          

ای‌کاش یکی میومد و بهم چندتا کتاب معرفی می‌کرد که وایب و فضاسازیش، نزدیک به کتابای موراکامی باشه. گرما و روند آرومی که داره، مخصوصا اونایی که تو حال و هوای دهه‌های هشتاد یا قبل‌ترن. مثل جنگل نروژی و شکار گوسفند وحشی، یا داستانای کوتاهِ مجموعه‌ی اول‌شخص مفرد. کتابِ نخونده زیاد دارم؛ اما حالم یجوریه که ممکنه خوندنشون اذیتم کنه.
          احتمالا امشب، یکم از آکوتاگاوا بخونم. توی فیک ازش یاد کردم؛ شاید اینشکلی بزرگداشتش برای خودم کامل بشه.
          
          - امروز عینکم شکست. بی‌دقتی کردم. تا تعمیرش تموم‌بشه، کور می‌شم.

دلم می‌خواد فیک بخونم. یچیزی که خیلی معروف نباشه ولی عالی باشه. یعنی عالی‌ای باشه که هنوز پیداش نکردن. بعد با نویسندش سرِ فیکش کلی ذوق کنم. خیلی حسِ گرمیه. یه ذوق کردنِ بی‌آلایشِ دو طرفه.

- یادم رفته‌بود وقتی فالور نداری دیده شدن فیکت خیلی طول می‌کشه. اشکال نداره ولی، من صبورم.
          خودم حس خوبی بهش دارم. از شخصیت چانیول مخصوصا خیلی خوشم میاد. موقع نوشتنش احساس فشار نکردم. روون بود. 

هیچ ایده‌ای ندارم کار درستی بود یا نه.
          ترجیح می‌دم دوباره و از صفر شروع کنم؛ انگار که تمام گذشته پاک شده باشه.
          سلام. 
          از این به بعد، ریکو هستم.