Ben Deniz'dim. Yeri geldiğinde dalgalarımda boğulandım ben. Dalgalarımsa düşüncelerimdi. Hem  eski naif bir Türk kadınıydım hem de lunaparktaki atlı karıncanın karıncasıyla kafayı bulan bi kızdım. Gariptim çoğu zaman. 
Şimdiyse bi yoldayım. Zaman zaman yürüyorum zaman zaman uçuyorum. Yolun sonunda saf Aşk var. Bunu biliyorum. 


Ve ben her mektubumda  eskileri vaat eden bi ölüydüm.