🧬

insan insanı anlamaz, insan insanı umar, insan insanı kırar, insan insanı öldürür, insan insanı sevmez ve insan insana değmez.

Ben artık kalbim aşktan çatlayıp yarılırken anneme anlatmak istiyorum. evde kavanoz kalmayana dek reçeller dizeyim, denemediğim kurabiye kalmasın istiyorum. sevilmekten yanaklarıma allar gözüme ışıklar saçılsın istiyorum. yerim yurdum belli artık hatta üstüne üstlük bir omza da sahibim diye ballandıra ballandıra anlatmak, içtiğim çeşmeye her bir kaldırıma dahası her çakıl taşına fısıldamak geliyor içimden. yârin gülüşü sıcaktır ısınmanın ve kalbinin terennümünü tatmak, ellerine merhem sürüp ağız dolusu gülmek istiyorum. aşk, nerdesin?

“Ben ki çağ dışı bir uyumsuzluk delisi,
          Kendi ipimi belki kendim çekerim.”

nevin; beraberken de öldürüyor beni, ayrıyken de. kahrolası bir girdap bu.

+Kolyeni bende unutmuşsun, akşam gel al.
           
          -Yangında düşürdüm sanıyordum. 
          
          +Yangın sayılır.

Tesadüfen geçip gitmişim gibi davranıyorsun hayatından, oradaydım.En zor geceni düşün, yanındaydım. Hani içinde ağlamalar dolup taşmıştı yutkunamamıştın, oradaydım. omuzumdaydın.Hani bir tren geçmişti kimsesizliğinin üzerinden, unuttun mu? ne olur hatırla, oradaydım. içindeydim o trenin.

Tekrarla ve inandır : hiç gelmemiş biri gidemez,unutma.*

Öyle yalnızım ki bu panayırda, sevgim durmadan bir taşı ovar.*

Ben şu zamanların üstesinden gelirim de yanımda seni bulamayışlarımın altında kalırım ali.

dünya var, dünyalar var, milyon tane dünya var. sıkışmaya gerek yok. geçişler var. tüneller var. kaçışlar var. boşluklar var. tanımlı, anlamsız milyon tane boşluk var.