Ruhzat26

"ne yürürüm , ne de koşarım. Ben sana direkt uçarım." 
          	Yeni bölüm gelsin mi artık? :))::) Biliyorum çok beklettim. Bunun sebebini size bölüm sonu açıklayacağım merak etmeyin. :) 
          	Yeni bölümü kimler bekliyor yahu? Azıcık moral istiyorum.
          	Bu bölümde hem hüzünleneceksiniz hem de kahkaha atacağınız gibime geliyor. 
          	Evcilik Oyununa yeni bölümü bir sorun çıkmazsa yarın kaldığım yerden yazıp atarım. Yetiştiremezsem Ertesi gün olur :) 
          	DİKKAT: BU BÖLÜMDE BİR MESAJ VERMEYE ÇALIŞTIM. UMARIM ANLARSINIZ. :) :) :)

Ruhzat26

"ne yürürüm , ne de koşarım. Ben sana direkt uçarım." 
          Yeni bölüm gelsin mi artık? :))::) Biliyorum çok beklettim. Bunun sebebini size bölüm sonu açıklayacağım merak etmeyin. :) 
          Yeni bölümü kimler bekliyor yahu? Azıcık moral istiyorum.
          Bu bölümde hem hüzünleneceksiniz hem de kahkaha atacağınız gibime geliyor. 
          Evcilik Oyununa yeni bölümü bir sorun çıkmazsa yarın kaldığım yerden yazıp atarım. Yetiştiremezsem Ertesi gün olur :) 
          DİKKAT: BU BÖLÜMDE BİR MESAJ VERMEYE ÇALIŞTIM. UMARIM ANLARSINIZ. :) :) :)

Ruhzat26

Kimsesiz 6.Bölüm "Acı" dan bir alıntı... 
          
          "Ne işin var burada?" dedim öfkeyle. İfadesiz suratla bana baktı. Bir süre baktıktan sonra derin bir nefes aldı.
          
          "Beni dinlemek zorundasın İmge." dedi sadece. Hah ben onu dinleyeceğim. Çok bekler. Belimdeki ellerini İttirdim.
          
          "Seni dinlemek zorunda değilim." dedim tıslarcasına. Bugün bu yaptığımız kaçıncı konuşma acaba?
          
          "Beni dinliyeceksin İmge. Çok önemli." dedi. 1 haftadan sonra bana emir mi veriyor ? Bana kimse emir veremez. Çalıştığım yer dışında. Ama oradan ayrılacağım. Yeni bir iş bulacağım. Tiksintiyle yüzüne baktım. Ve kapıya doğru gittim. Ama yine Emre benim kolumdan tuttu.
          
          "İster yüzüme bak , ister bakma Umrumda değil. Söyeleceklerimi dinle ondan sonra git." dedi. Alaycı bir şekilde güldüm. Bu bardağı taşıran son damlaydı.
          
          "Dinlemeyeceğim seni Emre. Yeter artık. Cidden yeter. Rahat bırak beni . Ben basit kızım. Senin gözünde. Artık umurumda değilsin. Ben il defa birilerine güvendim. Ama buna değmezsin biliyor musun? Sana güvenmekte hata yapmışım. Bunu anladım. İlk defa bu kadar aşağılandım. İlk defa bu kadar sinirlendim. Öfkelendim.KIRILDIM. Lütfen rahat bırak beni. Ne sen beni tanı ne de ben seni. Birbirimizi görmezlikten gelelim. Kırılan kalbimi bırak ben düzelteyim." derin bir nefes aldım. Ağladığımı yeni fark ediyordum. Gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Hiç kimsenin yanında ağlamayan ben , Emre'nin yanında ağlıyordum. Kırılan kalp tekrar geçmez ki ? Onu öylece bırakıp çıktım. Yanlız kalmaya ihtiyacım vardı.
          
          Semih ile İlayda'nın yanlarına hiç gitmeyip direk çıkışa doğru yürüdüm. Dışarı çıktığım da derin bir nefes aldım. Ve yürümeye başladım.
          
          Ama nereden bilebilirdim ki , ağzımı bir bezle kapatılıp bayıltıcaklarını.
          
          Sizi biraz merakta bırakmak istiyorum. Eski okuyucularım muhtemelen bilir. O yüzden spoi vermeyelim :D