Annem ölmeden önce bana şunları demişti;Bir gün karşına öyle biri çıkacakki herşeyi unutacaksın sadece onu düşüneceksin onun gözleri aklına gelecek gözleri aklına geldikçe sinirleneceksin diyeceksinki 'o beni asla sevmeyecek' kendine kızacaksın fakat onun yanında bir şey belli etmeyeceksin rüyalarına girecek onun için ağlayacaksın sadece kalbini değil aklınıda çalacak mantıklı düşünemeyeceksin bağıracaksın çağıracaksın ama yine ona sığınacaksın ona bir cesaretle diyeceksinki seni seviyorum ama o seni kabul etmeyecek sen çok yıpranacaksın çok ağlayacaksın yüreğin acıyacak kendine kızacaksın kendinden nefret edeceksin ama bütün yaralarını saracak biri çıkagelir ve o kişi yine aynı kişidir. O kişi gelicek seni köpekler gibi sevecek sen ona güvenmeyeceksin ona karşı bir yanın nefret bir yanın hala aşk besleyecek aklın seninle oyun oynayacak ona "seni asla affetmem" diyeceksin ama kalbine söz geçiremeyeceksin onu hala seveceksin camın önünde oturup onu bekleyeceksin gelince yüzünde güller açacak ama o bunu görmeyecek sen iyileşince yeni bir hikaye başlayacak senin için"