Hüzün dolu bir gece, buram buram yalnızlık, öfke, nefret ve hiçlik hissettiriyor. Nedendir bilinmez. Belki havalardan? Hoş sabahlara uyanmak bir hayal gibi, o suyun altına girmeden ayılamaz gibi... Bu boşluk ne zaman yok olacaktır? Mutlu gibiyim ama içim çok yanıyor. Mutsuzum, evet ancak bundan bahsetmeye hakkım yok. Ben hep iyi olmalıyım öyleydim, öyle olacağım. Kalbim parçalanıyor sebebi bile yok, çöküşteyim; mahvoluştayım. Haykırsam kulak asacak olan yok. Kendimi kandırıyorum ama olsun başka nasıl yaşayayım ki? uzaklaşmak kaçmak istiyorum... En baştan başlamak. İyiyim ben, iyi olacağım! Ben ve hayallerim huzurlu bir sabaha uyuyacak bir gün. Ama o sabaha göz açacak mı?.. orası meçhul. İyi, güzel geceler bana.~
