🀩

kafami sikim la kulakligi kaybettim sandim gittim kardesiminkini caldim sonra serhise bindim falan elimi çantaya bi attim kulakligim orda cikti 2 kulakligim var su an

Ryeji.

You belong to me.

Sevgilim.

Shin Ryujin.

Özür dilerim, bunları okumayı hak etmiyorsun. Sen; her zaman daha iyisini hak ettin, seninle tanıştığım için çok mutluyum, karanlık dünyamda bana mum ışığı oldun. Ancak benim karanlığım o mumu söndürdü ve ben artık karanlıkta yaşamak istemiyorum. Sana zarar gelmesin istedim, benim için üzülme istedim ama sana en kötüsünü yapıyorum şu an. Özür dilerim.
          

"Senden gitmek ne haddime, sana hiç gelememişken diye başlamak istiyorum bu konuşmaya. Çünkü gözünü açtığın ilk an anladın gittiğimi. Çünkü zaten ilk andan beri gideceğim kesindi. "İçimde, bir yolculukta tanışıp anlaştığım, fakat pek çabuk ayrılmaya mecbur olduğum bir insana veda eder gibi bir his vardı." der Sabahattin Ali kitabında. Seninle bu hayattta, yollarımız bir tren vagonundaymış gibi kesişti. Aynı yolda yolculuk yaptık, aynı yere gideceğimizi sandık. Ayrılacağımızı hesaba katmadık - en azından ben katmadım- ve pek çabuk ayrılmamız gerekti. Şimdi bu satırları, aslında en başından belli olan şeyi netleştirmek için yazıyorum. Sana doğru düzgün veda etmek, içimdeki sana yapa bileceğim son şey.