Neden kaybettik?
Acı, dert,sıkıntı, elem, hüzün hepsi aynı anlama gelip ayni hisleri veren her ne varsa bizi bulmaz sandık ve başkalarının hüznüyle hüzünlenme erdemliğine yüceliğine daha doğrusu alçak gönüllülüğüne eremedik...
Neden kaybettik ?
Hangi ara insanlıktan, insan olmaktan vazgeçtik?
Neden lanet olası hastalık, açlık, ayrılık, hasret, belimizi büken, kanadımızı kıran, boğazımıza düğüm olan ne kadar acı varsa bize gelmez sandık? Hep olmaz sandığımız şeyler kaybettirdi bize...
Yarınımıza çok güvendik bugünün neşvesine kapıldık... Gösterişe, şatafata, kusrunu görmeden kusur bulmaya değil biraz da insan olmak için çabalasak keşke... Tüm iyi insanlara iyi geceler