Adım yok benim. Dünya'dan kimseyi tanımıyorum, kalabalıklar arasında, karanlıkta tek yaşıyorum. Ruhum aç mutluluğa, hayallerimi unutuyorum zihnimde. Nefes alıyorum ama yaşamıyorum, konuşuyorum ama duymuyorum kendi sesimi. Çığlıklarım duyulmuyor, bedenim değil ruhum bağırıyor. 

Çiziyorum yaşadıklarımı yetmiyor sayfalar, boya kalemlerim bitiyor hemen. Kurşun kalemle çiziyorum artık, yıllar sonra izi kalmayacak şekilde. Yazmaya başladım şimdi, çizmekten de vazgeçmeden... Yazdığım her satır çizdiğim her çizgi anlatıyor beni. 

Gökyüzüne anlatıyorum yaşadıklarımı. Üzülüyor gökyüzü dayanamıyor, ağlıyor ağlıyor ağlıyor... Yağmur benim yüzümden yağıyor hep, güneş ben sinirlendiğim için yakıyor, kar korktuğum için soğuk yağıyor.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Ölüyorum yavaş yavaş , önce hayallerim sonra da ben.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Mavi Düşünen Kız diyorum kendime,
Düşüncelerimle mavi de huzur bulmak için...