SKWWriter

Ήταν πληγωμενη...Η ανάσα της καυτή αντηχούσε στα αυτιά της σιωπής της...Όλα βουβά, ολα αθόρυβα...Μα το μυαλό της έκανε τόση φασαρία...Ένιωθε βουτηγμενη στον εθισμό της μυρωδιάς του...Πόσο της έλειπε...Μα δεν έιχε την δύναμη να τον ξαναβρει, να τον ξανακούσει, να ξαναντικρίσει αυτο το πρωτόγνωρό του βλέμμα...Ναι, αυτό το βλέμμα, που μόλις διέκρινε, κατεκλυζόταν από απέραντη ευτυχία και αγαλλίαση...Μα, ένιωθε αδύναμη, χωρίς απόθεμα δύναμης, χωρίς κουράγιο...

Είμαστε και εμείς οι άνθρωποι που φαινόμαστε ολο χαρούμενοι...Όμως δεν είναι έτσι κόσμε...Να ξερετε ότι και εμείς περνάμε δυσκολα, ίσως και λίγο δυσκολότερα από ότι φαντάζεστε...Αλλά δεν μασάμε, προσποιουμαστε τους χαρουμενους, χαραζωντας έτσι ανελέητα και ψυχοφθόρα την ψυχή μας...Ναι, προσπαθουμε να αντέξουμε, να παραμείνουμε σκληροί και αμείλικτοι...Αλλά μαντέψτε αυτό...Είμαστε υπερβολικά ευαίσθητοι...Παρολο που δεν το δειχνουμε...Προσπαθούμε να ξεχαστούμε από τους εφιάλτες της πραγματικότητας...Αυτό να ξέρετε...

Το επαναστικό ιδεώδες, δεν περιορίζεται στο να διορθώσεις το ισχύον και κυρίαρχο σύστημα, αλλά στην σταδιακή ανατροπή του, επιφέροντας τις κατάλληλες μεταβολές. Μην διαδεχτείς ποτέ την ουτοπία, η οποία αποβλέπει στην άμεση επάνοδο της επιβολής της ετεροκατεύθυνσης, τρέποντας τα ανθρώπινα όντα σε αποδέκτες επιβολής, οποιάσδήποτε παραφυσικής τροποποίησης...Γι αυτό αντέδρασε, πάλεψε, μόχθησε, για τις αξίες σου...Μην αφήσεις κανέναν να στις επικυρώσει ή να τις διαβάλει...Εξάλλου, δεν υπάρχε πρόβλημα που μπορει να αντισταθεί στην συνεχή επίθεση της ανθρώπινης σκέψης.

Η αγάπη έχει πραγματικά τεράστια απόσταση από την σημερινα λεγόμενη αγάπη. Έχετε διαστρεβλώσει τελείως την αξία της σπουδαιότερης λέξης η οποία κρύβει κάτω από αυτά τα γράμματα, το πιο αγνό και αληθινό συναίσθημα...Δεν νιώθετε πια, απλά μετονομάζετε έναν αυθαίρετο ενθουσιασμό, στο πιο θεμελιώδες αίσθημα της ανθρωπότητας, χωρίς καμία αισχύνη...Αντιθέτως, επιδεικνύοντας αλαζονεία και έπαρση, προσπαθώντας να αναπληρώσετε το αβυσσαλέο κενό μέσα σας, προσπαθείτε να αλλοτριώσετε σταδιακά το αντικειμενικότερο αίσθημα ρεαλισμού και άμιλλας...Αλλά αυτά επιφέρει η σύγχρονη κοινωνία...

Δεν χρειάζεσαι κανέναν για να τα καταφέρεις...Μόνος σου θα πρέπει να δράσεις με αυτοσυνειδησία και σθένος...Δεν τους έχεις ανάγκη, αρκεί που έχεις μαζί σου τον εαυτό σου...Αυτός θα είναι ο πολυτιμος αρωγός σου...Αυτός θα σε κάνει να μοχθήσεις για ό,τι επιθυμείς. Αυτός θα σε στηρίξει στην αποτυχία, αυτός θα σε βοηθήσει να σηκωθείς και να ξαναπαλέψεις...

Μείνε δυνατός...Πάτα στα ποδια σου...Προσπάθησε να μην έχεις ανάγκη κανέναν...Ναι, θα τα καταφέρεις! Μπορείς και το ξέρεις...Να είσαι δυνατός

Απλά προσπαθείστε χωρίς φόβο...Μοχθήστε για ό,τι αγαπάτε...Απλά παλέψτε δίχως θράσος...Επαναστείστε αθόρυβα...