SMerve19

Kitap okumayı,kafamda milyon sorun yokken bir şeyler yapmayı özledim.Düşünmek aslında ne büyük bir eylem,ama her zaman düşünmek gercekten çok zor,çok yorucu ve bazen acı verici.Her şeyin fazlası zarar diye boşuna söylemiyorlar.Ben bu aralar zarar verici kısmındayım,zarar görüyorum istemediğim kadar.Takıntı mı acaba bilmiyorum.Bir konu hakkında bu kadar düşünmek,heyecanlanmak..İstemiyorum düşünmek.Ben rahat,huzurlu ve mutlu olmak istiyorum kendimle sadece kendim...

Garip bir ruh halindeyim.Korkuyorum korkumun anlamsızlığıyla,sanki korksam bir şey değişecekmiş gibi.En beteri..Korksanda değişmiyor,ya da hafiflemiyor.En iyisi kormamak başarabilene...