~Bilmiyorum diyorum baba, adını sorduklarında.
Adın çünkü günah gibi takılıyor gırtlağıma.

Gittiğin yeri bilseydim eğer, 
Kargaların gagalarına asardım piçliğimi takardın hiçliğinin boynuna.
...
Ve nefretlerimi baba,
Ve tutmasını bilmediğim balıkları da..
Çikolatalarımı baba,
Hiç bir akşam senin cebine saklamamış olduklarını.

Baba !
Çocukluğumun ****** olmuşluğunu yazardım.
Bir resim çizerdim belki,
Karanlık olurdu yıllarım, elimdeki bıçak tam alnının ortasında,
Bakışların yalvarmanın doruğunda.
Ve ben acımazlığın en koyusunda..

Baba !
Yollardım seni, beni bıraktığın yere.
Savunmasız kaldığım, arkamda bir dağ aradığım,
En sonunda,
Ar damarımı ellerimle çatlattığım.
O huzursuz sabahlara..

Baba !
Benimle savaşma.
Fena bağımlığım acıya..

Baba !
Şimdi nerde görseler beni, namussuzluğundan tanırlar seni inan bana..
Beni kızdırma.

Haketmemişliğin var beni, 
Ve haketmemişliğim bu kör olası geceleri.
Sensizliği,
Her baba dendiğinde gözlerime kaçan tozu,
Dudaklarımda ki tuzlu suyu..
Daha sayarım bitmez,
Üşürken ben her gece, ve gözlerim sımsıkı..
Şimşekler patlarken beynimde,
Ve yağmur odamın camını zorlarmış gibiyken her seferinde,
Üzerimi örtecek bir adam !
Koynuma serilecek bir güven,
Saçlarımı okşayacak bir huzur..
Bir de hak etmemişliğim işte..
Ve bir de hak etmedim bile diyemediğim kimsesizliğim.

Düşmanlığımız var bizim.

Eğer birgün okursan baba,
Bu sana son şiirim.
Sokak ağzımla adam bile olamayışını dövdüğüm,
Ve senin,
Üzerime yürür gibi bile bakamayan acizliğini armağan ettiğim.
Birgün okursan eğer,
Kendini salondaki tavana asmış olmanı tebrik olarak kabul edebilirim.
Şimdiden çok teşekkür ederim