Üzülmek istemiyor kimse. Bu elbet çok doğal. Ama bazen, bazıları için üzülmek de gerekiyor. Aslında zor olan bu değil bence. Herkes biraz üzülmeye katlanabilir. Asıl üzücü olan bunu karşının göstermemesi. Göstermesini beklersin, göstermesini istersin. Göstermez. Gösterir. Az gösterir. Belki de elinden bu kadar geldiğini düşünüyordur.

Peki ya siz bunun için çaba göstermeyi bırakır mısınız? Sırf o çaba göstermiyor diye, sırf o az çaba gösteriyor diye, sırf o gösterdiği çabanın elinden gelenin en fazlası olduğunu düşünüyor diye, çaba göstermeyi bırakır mısınız? Karar sizin. Ve tabii ki karar benim. Cevap ortada.