Vesa Vluendra

          Vesa- Infegnela
          
          Zapomniałeś mojego imienia tak jak ja powoli zapominam ciebie. Na ławce w parku przy starym mieście planowałam zemstę za samą siebie, lecz zakochałam się o północy w japońskim głosie.
          
          Wciąż słyszę japoński głos w mojej głowie tak jak ty będziesz słuchał tej piosenki nie wiedząc, że jest o tobie i, że śpiewam ją ja. Dzwony w mieście biją tak głośno podobnie do mojego płaczu.
          
          Nie umiem ci wybaczyć, lecz dla ciebie nie chcę być samotna. Próbowałeś nauczyć ją japońskiego, teraz ja ci coś zaśpiewam.
          
          Całując nektar nie wiedziałam, że jest zepsuty, gorzki posmak poczułam dopiero, gdy to ją chciałeś nauczyć japońskiego.
          
          Wciąż słyszę japoński głos w mojej głowie tak jak ty będziesz słuchał tej piosenki nie wiedząc, że jest o tobie i, że śpiewam ją ja. Dzwony w mieście biją tak głośno podobnie do mojego płaczu.
          
          Wyjechałeś, a ja zgubiłam się na tym pustym stadionie z numerem jedenaście na koszulce. Nikt nie usłyszał dzwonów, bo było słychać tylko mój płacz po japońskim głosie.
          
          Teraz niech inni go usłyszą, gdy stanę na twoim stadionie.... Jak płatek Infegneli zanurzę się raz jeszcze w japońskim tonie. 
          
          ;)

Dziękuję za 100tys. w Zobowiązanych Życiem <3

Viva La Vida 
          Gdy patrzyłam w twoje oczy, a ta piosenka rozbrzmiewała głośniej niż kiedykolwiek
          Viva La Vida
          Gdy siedzę w swoim pokoju i mimo że ta piosenka rozbrzmiewa głośno to wciąż za cicho… bez ciebie
          
          またね
          
          Vesa
          

Jeszcze w tym roku pojawia się gdzieś jeszcze... VesaVlueRose

Było na tym świecie dziecko, które nigdy nie rozumiało miłości. I był na tym świecie chłopiec, który nie rozumiał jak mocno kocha go te dziecko, pomimo że nie rozumiało miłości. 
          
          ~ Architekt 

Historia, która nigdy nie może sie skończyć właśnie zaczyna kolejny rozdział.
          
          Na imię mam...., lecz i tak jest ono martwe jak morał mojej historii.
          
          Kiedyś nadejdzie koniec, ale nie obiecuje, że przyniesie łzy.
          
          

Nauczyłam kochać moją miłością zbyt dużo osób, teraz te osoby dają moją miłość innym osobom, a mnie wciąż nikt nie potrafi pokochać. Może to dlatego, że zostałam stworzona do kochania, lecz nie do miłości, bo takiej nigdy nikt mi nie da.
          
          ~ VesaVlueRose

Dziekuje za 100tys. w Złapanej

Morał historii jest jej początkiem.... 

Planowałabyś kiedyś wydać Trylogię z Doloresami?