SakuraRain2000

Hello
          	
          	အားလုံး နေကောင်းကြရဲ့လား။
          	Facebook acc ကလည်း ဖျက်ထားတော့ အားလုံးနဲ့ မတွေ့ဖြစ်တာကြာနေရသလိုပဲမို့ သတိရလို့ပါ။ တစ်ယောက်တည်းနေရတာ အေးချမ်းပေမဲ့ တစ်ခါတလေတော့လည်း အထီးကျန်သလိုပါပဲ။ အိမ်မှာ ကြောင်လေး ၇ ကောင်မွေးတဲ့အကြောင်း၊ အခုရက်ပိုင်း စာအုပ်တွေပိုဖတ်ဖြစ်လာတဲ့အကြောင်း၊ သင်္ကြန်သီချင်းတွေ နွေသီချင်းတွေကြားရတာ တကယ်လွမ်းစရာကောင်းကြောင်း၊ နယ်မြို့လေးမှာ အလှူပွဲတွေ သိပ်စည်ကားများပြားနေတဲ့အကြောင်း...အို ပြောပြရရင် အများကြီးပါပဲ။
          	
          	စကားတွေမပြောဖြစ်ပေမဲ့ အားလုံးကို တိုက်ဆိုင်တိုင်း သတိရပါတယ်လို့။ တစ်ခါတလေ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကိုယ့်ကိုမလိုအပ်ဖူးဆိုတဲ့ တစ်ဖက်သတ်အတွေးတွေနဲ့ ဝေးကွာမှုတွေ ဖန်တီးမိမှာလည်း စိုးရတယ်။ ချခဲ့ဖူးတဲ့ရေစက်ကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သည်လက်ရှိဘဝမှာ အခန့်မသင့်တဲ့ အကြောင်းအရာတချို့ကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ် အချစ်တွေ အမုန်းတွေတော့ ရှိနိုင်ပါရဲ့။ အဲလိုအမုန်းတွေအတွက်လည်း ကိုယ်က အရှုံးပေးပြီးသားဆိုတာတော့ သိစေချင်ပါတယ်။ ကိုယ့်နေရာကို ဝင်ကြည့်ပါလို့ပြောဖို့အတွက် ကိုယ်ချင်းစာတရားဆိုတာ ပြောရလွယ်ပေမဲ့ ကိုယ်မကြုံဖူးရင် သာမန်ကာလျှံကာလောက်ပဲမဟုတ်လား။
          	
          	အားလုံးပဲ ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကြပါ။ ရာသီဥတုကတော့ တော်တော်ပူလာပြီမို့။ 
          	
          	

aye1604

Sakura နွေဦးသက်ထင်လေးကို updateမပေးတော့ဘူးလားဟင်။ သာသာ့ရဲ့ နွေဦးသက်ထင်ရယ် လက်ပံတစ်ပွင့်ရယ်ကို တွေးမိရင် ပထမဆုံးအသည်းကွဲဖူးတဲ့ခံစားချက်ထက်ကိုဆိုးတယ်

useJeontaeyoon

သားဖွားခန်းကရင်ခုန်သံဖတ်ပြီးဆရာဝန်လုပ်ချင်စိတ်တွေပေါက်တာတကယ်"ပြီးတော့ ဟိုမောင့်ဆေးကျောင်းသူသီချင်းကြားတိုင်းဒီficကိုသတိရတာဖတ်တုန်းကဆိုပြုံးပြံးစိစိနဲ့အမေကဘာတွေကြည့်တာတုန်းဆိုပြီးမိတော့မလို့အရှောင်မြန်လို့နောက်ထပ်ficလဲဆက်ရေးပါသာသာရေးတဲ့ficတိုင်းကြိုက်ပါတယ်လို့

ouou206

silent readerလုပ်လာခဲ့တဲ့သက်တမ်းတလျှောက် ဆာကူရာရဲ့လက်ရာလေးတွေကိုဖတ်ရတာတကယ်ကိုတန်ဖိုးရှိလွန်းတယ်။ သားဖွားခန်းကရင်ခုန်သံ လေးကိုစဖတ်တုန်းကအဆုံးထိကိုမနားတမ်းဖတ်ပစ်ခဲ့တာ။ အဓိကဇာတ်ကောင်၂ယောက်ရဲ့ချစ်ခြင်းတွေကိုအပြင်မှာတကယ်ခံစားမိလောက်တဲ့အထိ ပြောင်မြောက်လွန်းတဲ့လက်ရာတွေပါပဲ။ နောက်ထပ်လဲဒီလိုလက်ရာလေးတွေဖန်တီးပေးပါဦးနော်။