'Özür dilerim,ben yine tutamadım kendimi.Yine nefret edemedim edemedim senden,yine bitiremedim seni.Ne kadar desemde, silemedim içimdeki sevgini.Öyle çok özlüyorum ki seni,hayır senin yerinde olsam daha fazla kıyamazdım bana.Ama nasılda mutlusundur şuan.Merak etme bende iyiyim,iyi olmaya çalışıyorum.Senden sonra ne kadar iyi olabilirsem zor oldu ama yinede mutluyum,hemde o kadar mutluyum ki, seninle olduğum zamandan daha az acı çekmeye başladım.Nasıl diyebilirim ,alıştım sanki biraz.Hayli zaman geçti böyle olması lazım,böyle oldu.Ama bazen aklıma geliyorsun ve işte o zaman her şey yine eskiye dönüyor,bi an o kadar kötü hissediyorum ki ; ama merak etme biraz sonra geçiyor alışıyorum ben.Sonra neyin ne olduğunuda öğrendim.Saf değilim artık, kimseye inanmıyorum güvenmiyorumda. Sevmek desen zaten asla olmayacak bişey.Ben bunları neden anlatıyorum ki bak yine geldin aklıma,hiç yoktun ama var olman asıl zor olan.Zor,çok zor ama olsun.Dedim ya alıştım ben uzatmak istemem, mutlusundur diye düşünüyorum zaten,bende mutluyum çok.Hiç olmadığım kadar, hiç olmadığın kadar.Çok mutluyum,iyiyim,huzurluyum,gülüyorum,eğleni-
yorum ve en önemliside sen yoksun daha ne olsun?'
