Yanında ıslanmadan duramadığım insan... Senin yanaklarının ıslandığı bir dünyada nefes alamıyorum... 
~
Buharlaşıp, sana karışacağım 
~
Gözlerim kapalı burada duruyorum hala.
Kayboldum okyanus ve uzay arasında,
Ve merak ediyorum hala,
Nereye gitmem gerektiğini...

Hadi kendi gözyaşlarımızla sarhoş olalım.

Çünkü yolumu kaybettim.
Dur durak bilmeden savuruyor beni fırtına,
Yolumu kaybettim.
Çıkışı olmayan bu karmaşık dünyada,
Yolumu kaybettim,
Yolumu kaybettim...

Ve sanki aramızda okyanuslar varmış gibi hissettiriyor.

Yine de geçmişteki seni yanımda isteyerek sürekli kendimi ağlatıyorum.

Bu yüzden bunu yapan benim,
Şimdi ise yardıma ihtiyacım var,
Kimse beni senin beni tanıdığından daha çok tanımıyor.
Boğulmak istemiyorum.
Bu gece, boğulmak istemiyorum.
Bu yüzden, söyle bana.
Benimle dalmak ister misin?
~ ~ ~
Bir gün Ay'a
Uzun uzun mektup yazdım
Senin kadar aydınlık olmayacaktı ama
Küçük bir mum yaktım

Derin gecenin ardından,
Senin şarkı söyleyen sesin,
Kırmızı gündüzü getirdi.
Bir adım ve başka bir adım...
Şafak geçip giderken,
Ay uykuya daldığında,
Bana eşlik eden gölgeler de kayboldu.

Ama biz hepimiz karanlıkta parlamayı bekleyen kayıp yıldızlar değil miyiz?
Biz kimiz? Sadece galaksideki bir toz tanesi mi?