Mam nudne życie, więc napiszę coś totalnie z dupy.
Dosłownie, jeśli są tu jacyś ludzie którzy czytali “Królestwo Samotnych Dusz” to powinni mnie chyba zrozumieć.
Po 1 to Kokonui jest tak cudowne, że ja nie mogę po prostu. Wczułem się w tego fanfika tak bardzo, że czasami czytając zapominałem o reszcie świata.
Po 2, ta książka tak mnie wyjebala emocjonalnie, że czasami nie mogłem spać po nocach i często na różnych momentach ryczalem.
(Spoiler alert)
Po 3, nadal nie mogę pogodzić się z faktem, że Inui naprawdę kochał Koko a on mimo wszystko nie umiał go pokochać w ten sam sposób.. doslownie to jest okropne uczucie
Po 4, Tora w tym ff był takim sigmusiem, że ja jebe. On zawsze wychodzi tak zajebiście w fanfikach.
(Niech ktoś porozpacza ze mną nad losem Inui'ego i Koko..)
(Spoiler alert v2)
A no i po 5, żal mi jest Inui'ego i Koko jak bardzo się stoczyli, o ile mogę to tak nazwać.
