Hep en dipte hissediyorum ama bakıyorum daha dibi varmış daha acısı varmış daha çok üzülüyomuşsun.Evet çoğu şeye artık üzülmemeyi öğrendim,onun için dövünüp kendimi yerden yere vurmuyorum ama onsuzluğa alışamıyorum.Yerine neyi,neleri koyduysam doldurmuyor.İlginç bir şey var ki onuda koyuyorum yerine ve artık oda doldurmuyor kendi açtığı yarayı iyileştiremeyen bi gönül yaram var...