Kalp Döküntüsü/ Bulut Yolu
"Hoş geldin!" diyerek iyi karşıladığımız ne varsa bizde iyi kalabildi mi ya da giderken iyi gidebildi mi bizi de iyi bırakarak?
Kalmak iyi gelmiyorsa gitmeyi denemeli mi?
Güneşin batışı da doğuşu gibi iyi gelir mi sahiden(!) Bu batış, bu gidiş nasıl iyi gelir ki ruha?
İyi gelmeyen her yerden, herkesten, dünden; maziden, öyle güzel öyle iyi gidelim ki gidişimiz hem bize hem herkese hem de herşeye iyi gelsin.
Birbirinde güzel kalmayana, gitmenin güzelini, iyisini yaşatmalı mı ki güzel kalmayışından utansın?
Gitmek fikirde varsa bedeni olduğu yere mecbur bırakmak niye ki?
Gel gidelim hadi!
Güzel kalmayanlara nasıl güzel gidilir gösterelim; ruhu çekilmiş bedenimizi yanlarında emanet bırakarak. Ve tam da burda şu dizeleri yüzlerine çarparak;
"Nasıl gidilmemeliydi,
gidişin onu öğretti;
senin gibi,
el gibi,
hiçbirşey olmamış gibi,
gider gibi...
Nasıl gidilmemeliydi,
gidişin ders verdi!"
Gel gidelim hadi! Yürüyelim yine...
Ayağımınızın yere basmayacağı, kalbimizin bir kuş gibi kanat çırpacağı yollara; gökyüzünde herhangi bir yere...
Gel hadi! Yanıma almadığım bedenimin ayak basmadığı ama kalbimin çocuklar gibi koşturduğu bulutlarda yürüyelim.
Hatırlar mısın, seni yollara ilk davet ederken; "Ayakların gelmese de olur kalbin gelsin benimle yeter!" demiştim.
Bugün tam da öyle yapacağız işte.
Gel hadi! Yürüyelim, gidelim.
Ne güzel gidiştir bu, yokluğu kendi varlığında kaybolan.
Ne güzel gidiştir bu, hem kalan memnun hem giden.
....................
..............
........
Canlar! Hepinize selam...
Kalp Döküntüsü/Bulut yolu nda gelin beraber yürüyelim!!!
https://www.wattpad.com/story/216055830