Sena Agaslan

Hissettiği kadar dökülüyor insanın kaleminden kelimeler. Ne bir eksik ne bir fazla...

O bensizliği göze almışsa ben onsuzluktan birsey kaybetmem...
                                                   -NAZIM HİKMET-

  Bilmem kaçıncı tekme bu yediğim. Gerçi hak etmesem de olmazdı böyle eminim. Alışmış ya bünye yadırgamıyor işte. Tamam diyorum. Bu kez tamam. Ama sonrası hep aynı. Sadece kimisi 3 günde yolda kalıyo kimisi 2 yılı bile aşıyor...
            Ya karşıma çıkan insanlarda var birşey ya bende. Bildiğim tek şey ise herkes beklentili aslında. Kimse kimseyi olduğu gibi kabullenemiyor. Beğendiği kıyafeti giydiriyor herkes birbirine bir bakıma. Ve kıyafetine göre davransın istiyor haliyle. Ama her kıyafet her bedene uymuyor bunu hesap etmiyoruz en başta.  Bir insan neyse o. Dahası yok...
            Sonra sonra çözdüm meseleyi. Benden bi halt olmazmış. Ne dost ne kardes ne arkadaş. Asıl sorun bendeymiş yani.  Varsın bu da böyle olsun. Ne diyelim... 
           Hem birsey daha öğrendim bu sayede. Mutlu insan yazamazmış meğerse. Yazmak mutsuzluk istermiş...

Biyografin mükemmel Sena. :)

İnsanlar böyledir. Senin yerine bir başkasını bulunca seni unuturlar...

Ben sana arkamdan konuşma demiyorum. Konuş, konuş ama sonra yüzüme bakıp "Canım'lı Cicim'li" konuşacak kadar KARAKTERSİZ olma yeter...

Kırılır kadın... Saçının ucundan tırnağına kadar hem de... Öyle bir kırılır ki toplayamazsın. Ağzına dolar can kırıkları. Sonra sussan acıtır konuşsan kanatır...

Kitabimi oylrmsn?

@ 6HellFire6  teşekkür ederim