Bir gül misali, koklarken acıtan
Ve bir sevda gibi, severken yakan.
Dikensiz gül mü olur, acıtmayan
Sevdasız aşık mı olur, yanmayan?
Herkes bilmez mi,
Buket buket çiçek getirmeyi
Önemli olan değil mi,
Toprağında büyütmesi?
Aşk sadece sevmek midir;
Nefreti, tutkusu, hasreti nerdedir?
Olmayınca vazgeçmek mi gerekir;
Kopacağını bilsen de tutunduğun dal, değil midir?
Derman olmak da vardır dertlere,
Dermanı olmayan dertler de öyle
Mesele derman olmak mıdır dertlere,
Yoksa olmayan dermanı aramak mıdır birlikte?
Kolayın ardından hep koşulmaz mı,
Solan çiçekler hep atılmaz mı?
Söylesene sevgilim bunları herkes yapamaz mı,
Biz olamaz mıyız farklı?
Gel biz zordan gidelim, yol uzasın
Düşersen tutarım, yara almazsın
Çiçeklerini sulayayım, tekrardan açsın
Köklerini güçlendireyim, kimseler koparamasın
Hasta olma diye
Dilendiğim yağmurlara şemsiye açmışken,
Başın ağrımasın diye
Kafamdaki sesleri susturmuşken,
Kafesi olan bedenimi, dudaklarınla yücelttin diye
Ruhum kaçmaktan vazgeçmişken,
Seni ağırladı diye
Kalbim ritmini kaybetmişken,
Sadece izliyor muydun,
Benzemiş miydi diğerlerine?
Herkes sevemez mi zaten,
Farkımız aşık olabilmekte.
Kayıtsız kalan sözlerimden
Sır gibi sessizliğine,
Çekemediğim bakışlarımdan
Kaçırdığın gözlerine
Bu dizelerim
Sen ve sana olan aşkıma,
İçime sığamayan ruhuma,
Yahut sensiz var olamayana, bana.
Klişeler değil hadise,
Mesele her daim bir olabilmekte.
Birlikte bir sona değil de
Gelir misin sonsuzluğa, benimle?