Karadeniz'in sarp kayalıklarına sığınan ruhumu dalgalar getirdikleriyle büyütürken ruhuma çarpıp dağılan dalgaların şarkısına eşlik ederdim. Güneş'in ufukta belirişinde ve yok oluşundaki sırra adımı yazdım. Ben ruhunu mısra mısra okuyan harf harf işleyendim. Yıldızlardan aydan oluşan gökyüzümü kendi ateşimle tutuşturdum. Size ellerimle yaratılışı, kıyameti getirdim. Ruhumu yazmayı bırakıp size okumaya geldim. 

Tıkayın kulaklarınızı dünyaya!

Ben kalplerinize adımı aşkla fısıldamaya geldim. 

Kapatın gözlerinizi dünyaya!

Ben ruhlarınızı yakarak diriltmeye geldim.İsim ve soyisimdeki basitliği yıkarak ruhumu adıma giydirerek geldim. Sadrımı iki elimle yırtarak kalbimdeki ateşi okutmak için geldim. Işıklarını söndürdüğüm dünyamda ışıklar yakmak için geldim. Ben insanlığa elimi uzatarak okuduğunuz dünyanın karanlığına ateşle parlayan yıldızlarımı serpeceğim. Ruhumu dinlendiren huzurlu ninnimi açarak koltuğuma yaslanıp yakamozun aydınlattığı gölgemi açığa çıkartacağım.

Sonrası derin bir sessizlik...

Çünkü ben sessizlikte göğe uzanacağım.