Bu yürek çok mu naftalin kokuyor?
Yüreğim sanki göğüs kafesimi delip sana koşacakmış gibi. Gözlerim konumsuz seni arıyor, yoksun. Gözlerim konumsuzken göremeyen kalp nereye koşacak? Nerede bulacak seni? Genzimde yine arsız bir sızı. Hislerim kuvvetli değil fakat yanımda sen belirmesi. Bi gelip bi giden, yüreğime esen o rüzgârın. Kokunu bilmemem gelmediğini anlamayacağım anlamına gelmez. Anla artık, bir evi dahi olamayan ben, en büyük servetimi sana harcadım. Yüreğimi, duygularımı, benliğimi. Başkada hiçbir şeye sahip değilim. Bu bir duygusal boşluk mu? Yoksa senin dediğin gibi takıntılık mı? Ne olduğunu bilmiyorum. Sadece bizi yan yana getirmeyen kadere fısıldarım.