Hayatta ki en ağır cümlelerden birisi 'Ben Alışığım'dır. İki kelimeden ibarettir ama içinde binbir mana taşır. Kırıldığımda sesimi çıkarmamaya, yaralarımı kendim sarmaya, gözyaşlarımı kendim silmeye, düştüğümde kendi başıma kalkmaya alışığım. Çıkmaz sokaklarım var, hala kanayan yaralarım, içimde biriktirip söyleyemediklerim, akıtamadığım gözyaşlarım var. Yara nasıl yara bandıyla saklanıyor ve iyileşmiyorsa tıpkı yara bandı gibi iyileşmeyeceğini bildiğim yaralarımı, dertlerimi kırgınlıklarımı, gözyaşlarımı gizlemeye çalıştığım gülümsemelerim var. Alışığım dedim ya; ben kendi kendimle kalmaya, derdimi kendime anlatmaya bile alışığım.