_

Aşırı ölçüde tekrarlanan kelimeler bitkin düşer ve ölürler.
          
          ~Emil Michel Cioran- Çürümenin Kitabı

Hayatta ki en ağır cümlelerden birisi 'Ben Alışığım'dır. İki kelimeden ibarettir ama içinde binbir mana taşır. Kırıldığımda sesimi çıkarmamaya, yaralarımı kendim sarmaya, gözyaşlarımı kendim silmeye, düştüğümde kendi başıma kalkmaya alışığım. Çıkmaz sokaklarım var, hala kanayan yaralarım, içimde biriktirip söyleyemediklerim, akıtamadığım gözyaşlarım var. Yara nasıl yara bandıyla saklanıyor ve iyileşmiyorsa tıpkı yara bandı gibi iyileşmeyeceğini bildiğim yaralarımı, dertlerimi kırgınlıklarımı, gözyaşlarımı gizlemeye çalıştığım gülümsemelerim var. Alışığım dedim ya; ben kendi kendimle kalmaya, derdimi kendime anlatmaya bile alışığım.

Lütfen benden her zaman iyi, nazik ve sevgi dolu olmamı beklemeyin; bazen soğuk, düşüncesiz ve anlaşılması zor olacağım zamanlar vardır.
          
          ~Sylvia Path

Zamanında gereken tepkileri vermediğimizden aslında bunca yorgunluğun sebebi.. 
          'muş' gibi davranmak çoğu zaman. Öfkelenmemiz gereken yerde tepkisiz kalmak, alttan almamız gereken yerlerde yumruklarımızı sıkmak. Sitem etmemiz gereken yerde susmak, susmamız gereken yerlerde avazımız çıkana kadar bağırmak. Mücadele etmemiz gereken yerde pes etmek, yol yakınken dönülmesi gereken yerlerde ise inadına devam etmek. Velhâsıl bizi yoran zamansızlığımız. Vaktinden önce bir şeylerin olmasını beklemek..

"Senin en büyük günahın, hiç değmeyecek kişiler için kendini yok etmen ve defalarca kendine ihanet etmendir. Günün sonunda yine kendinlesin, değdi mi?"

Resim, hissedilen değil görülen şiirdir; 
          şiir ise görülenden ziyade hissedilen resimdir.
          ...

"Ruhun sessiz koridorlarında, dilin anlatamayacağı kadar derin hikayeler vardır.."

"Neredeyse hiç ciddi değilim ve her zaman çok ciddiyim. Çok derin, çok sığ. Çok hassas, çok soğuk kalpli. Ben bir paradokslar koleksiyonu gibiyim."
          
          ~Ferdinand de Saussure

keşke diyorum keşke 
          hiçbir şey bilmeseydim
          suya bakıp dursaydım ömrüm boyunca
          bir ırmak kenarında
          bir deniz ortasında
          
          ya da kalbim 
          sınırsızlığın müziğini bulmuş 
          varlığın şarkısına kendini bırakmış 
          bir okyanusa 
          kansaydı keşke

Hiç hissetmedin ne kadar kırgın olduğumu. Cenaze taşımak gibi ölü bir ruh taşıyorum içimde. Köşeye geçmiş, yüzü duvara dönük bir çocuk gibi ağlayasım geliyor, bilmiyorsun.